آدم (پاسخ به سوالات متداول پیرامون خلقت آدم)

آدم (پاسخ به سوالات متداول پیرامون خلقت آدم)، امروز در خدمتتون هستم با پاسخ به یه سری سوالاتی که معمولا برای ما مطرح هست.

اولین سوال این هست که آیا واقعا آدم و حوایی وجود داشتند؟ اگر وجود داشتند کجا زندگی می‌کردند؟ یعنی واقعا تو همون بهشتی زندگی می‌کردند که وصفش تو قرآن ما آمده؟ یا اینکه واقعا آدم رو حوا گول زد؟ اینا پرسش‌هایی هست که معمولا برای آدما مطرح هست. اولا اینکه میگن آدمی بوده، تو بهشت زندگی می‌کرده و یه روزی حوصلش سر میره، به خداوند میگه که خدایا من حوصلم سر رفته، تنها هستم، می‌خوام که منو از تنهایی دربیاری و خداوند اون رو به خواب می‌بره و از دنده چپش حوا رو براش بوجود میاره که حالا دیگه تنها نباشه، اولا اینکه چنین چیزی اصلا تو قرآن ما نیامده، ما حتی یک بار هم کلمه حوا رو در قرآن نداریم، ما فقط کلمه آدم رو در قرآن می‌بینیم. اینکه انقدر بین مردم باب شده آدم و حوا، این از فرهنگ یهود هست که وارد فرهنگ اسلام شده. زمانی که حضرت رسول به پیامبری رسیدند قوم یهود و مسیحیان بودند، بعد از اینکه اسلام اومد یه تعدادی از این یهودیان مسلمان شدند و وقتی که اونا وارد جمع مسلمانان شدند یه سری از فرهنگ خودشون رو که حالا ساخته و پرداخته نسل‌های گذشتشون بوده وارد دین ما کردند، وارد فرهنگ دین ما کردند. پس چنین چیزی ما نداریم، ما تو آیات قرآن چندین بار می‌بینیم که خداوند اشاره می‌کنه آدم و زوجش، نمیگه که آدم و حوا، میگه این دوتا گول خوردند، این دوتا از اون میوه بهشتی خوردند، این دوتا رانده شدند، یعنی اصلا صحبت این نیست که یه کدوم اون یکی رو گول زده باشه، چنین چیزی نیست. و اینکه سوال میشه واقعا آدم تو بهشت زندگی می‌کرده؟ این بهشت کجاست؟ یه جایی جدا از زمین هست؟ به چه شکل هست؟ طبق آیات قرآن ما، بهشت به اون شکلی که توصیف شده، یعنی بهشتی به اون شکل نیست که حالا آدم تو اون بهشت زندگی می‌کرده و وقتی اون خطا رو مرتکب میشه از اون بهشت رانده بشه. آدم وقتی که خلق می‌شه دقیقا مثل حیوان زندگی می‌کرده، یعنی طبق غرایزش زندگی می‌کرده، یعنی هیچ مسئولیتی نداشته، هیچ وظیفه ای به عهدش نبوده و صبح که از خواب بلند می‌شده فقط دنبال این بوده که یه جوری شکمش رو سیر کنه و فقط به دنبال سیر کردن شکمش بوده و هیچ وظیفه ای هیچ مسئولیتی نداشته و به حالت حیوانی زندگی می‌کرده، خب شما الان نگاه کنید وقتی یه حیوان هیچ مسئولیتی نداره هیچ وظیفه‌ای نداره نه دچار افسردگی میشه نه دچار ناراحتی و استرس میشه خب پس تو یه شرایط بهشتی داره زندگی می‌کنه، خب پس منظور از بهشت شرایط بهشتی هست، انسانی که هیچ وظیفه و هیچ مسئولیتی نداشته تو یه شرایط بهشتی زندگی می‌کرده و پیش از این آدم، آدم‌های دیگه‌ای بودند، اینطور نبوده که این آدم اولین نوع بشر باشه، پیش از این هم آدم‌های دیگه‌ای بودند، چون در قرآن اشاره میشه که ما آدم رو از بین انسان‌ها برگزیدیم، انتخاب کردیم، پس یه تعدادی آدم بوده که این از بینشون انتخاب شده. خب خداوند این آدم رو انتخاب می‌کنه و از حالا به بعد بهش اراده میده، بهش اختیار میده...