نکات تفسیری سوره شریفه بقره - آیات 37 و 38 و 39

نکات تفسیری سوره شریفه بقره - آیات 37 و 38 و 39، با آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما دوستان عزیز به درگاه پروردگار یگانه، امروز هم در خدمتتون هستم با یه سری نکات تفسیری از آیات قرآن حکیم، آیات 37 و 38 و 39 سوره شریفه بقره که دقیقا ارتباط معنایی را روزهای قبل داره و نکات خیلی زیبایی در این آیات هست.

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» 
«فَتَلَقَّ آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ»

آدم بعد از اینکه اون خطا رو مرتکب می‌شه، نمی‌تونه خودداری کنه،  نمی‌تونه خودشو کنترل کنه، می‌رسه به یک سری آگاهی، آدم یواش یواش به یک شناختی می‌رسه، خدا به فرشتگان گفته بود که این آدم خطا می‌کنه، اما از همین اشتباهش هست که درس می‌گیره، این اولین اشتباه آدم هست که اون خطا رو کرد، ولی براش تجربه داشت، حقایقی را در این آزمون به دست می‌آورد. درست مثل بچه ای که در حال تمرین درست راه رفتن است، اما خب چندین بار هم زمین می‌خورد. اما بعد از هربار زمین خوردن، این سلول‌های مغزیش هست که بهش فرمان می‌ده که حالا اینبار پاتو چطور بگذار زمین، قدم‌هات رو محکم‌تر بگذار زمین، قدم‌هات رو جای درست قرار بده، تا دیگه زمین نخوری. خداوند بر اون برمی‌گرده، خداوند توبه پذیر بازگشت کننده‌ی مهربان، یعنی چی؟ یعنی خداوند توبه و پشیمانی آدم را، یا در کل کسانی را که به راستی برمی‌گردند از خطا و اشتباهشون، با بخشندگی بی‌حدش می‌پذیرد. آیه بعد آمده که:

«قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِيعًا فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ»

خدا گفت همتون، دسته جمعی هبوط کنید، هبوط که خاطرتون هست یعنی یک درجه برید پایین، یعنی این شرایط بهشتی رو باید ترک کنید، حالا می‌گه اگر برای شما از جانب من هدایتی آمد، یعنی یک درجه که رفتید پایین، من برای شما معلمانی رو می‌فرستم، کتاب‌هایی رو می‌فرستم، همینجوری شما رو به حال خودتون رها نمی‌کنم، می‌خوام اما خودتون ساخته بشید، تا الان زحمت نکشیده و مفتی تو شرایط بهشتی زندگی می‌کردید، حالا برید خودتون رو بسازید برگردید بالا، چون اول من شماها رو کامل ساخته بودم، شما با این خطا خودتون رو خراب کردید، چیزی هم که خراب شده نمی‌تونه تو محیطی بمونه که همه چیز سالم و سلامت است، پس حالا باید خودتون رو اصلاح کنید تا دوباره بتونید برگردید در این شرایط سالم و سلامت بهشتی. پس می‌فرماید اگر از طرف من براتون هدایتی آمد و هرکس از هدایت من تبعیت بکند، ترسی ندارد، غصه‌ای ندارد، شرایط بهشتی باز هم هست، یعنی وقتی که ما رو زمین هم هستیم اگر که خوددار باشیم، خودمون رو بتونیم کنترل کنیم و شرایط عالی برای خودمون بسازیم دقیقا شرایطمون شرایط بهشتی خواهد شد، دیگه غصه‌ای نداریم، ترسی نداریم. یعنی شما باید فقط این طنابی را که من برایتان می‌اندازم رو بگیرید و بیایید بالا. تو نهج‌البلاغه هم اشاره‌ای شده به این طناب که حضرت امیر می‌فرماید این قرآن یک طنابی هست که از بالا امتداد پیدا کرده، خداوند سر این طناب رو گرفته می‌خواد انسان‌ها رو بکشه بالا، البته خب این تمثیل هست و برای فهم ما این طور آمده. یعنی در واقعت خداوند می‌فرماید درسته که شما با خطا یک مرحله رفتید پایین، ولی حال این طناب رو بگیرید و دومرتبه بیایید بالا، برای مثال من نوعی وقتی در روز یک خطایی می‌کنم، عصبانی‌ می‌شم، حرف نامناسبی می‌زنم دلیلی نداره ناراحت بشم، دوباره برمی‌گردم، توبه می‌کنم، دیگه اون کار رو اونجام نمی‌دم و دیگه تو اون حالت باقی نمی‌مونم. این یعنی که تو شرایط جهنم خودساختم باقی نمی‌مانم، با برگشتم به سمت خداوند، به سمت کنترل خودم، و حفظ حال خوبم دوباره برمی‌گردم به شرایط بهشتیم، غصه و ترسی نباید داشته باشم. رسولان و کتاب‌ها همون طناب محکمی هستنند که ما انسان‌ها رو دوباره به شرایط بهشتی که لایقش هستیم برمی‌گردانند، اگر این کار را بکنیم دیگه ترس و غصه معنایی ندارد، اتفاق بدی هم نمی‌افتد، بازگشت ما به شرایط بهشتی کاملا دست خودمان است، یک پله به پایین می‌رویم اما دوباره جبران می‌کنیم و برمی‌گردیم بالا. آیه بعدی می‌فرماید:

«وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ»

اونهایی که این حقایق رو باور نمی‌کنند، و می‌پوشانند، کفر یعنی پوشاندن حقیقت، ناسپاسی کردن، یعنی می‌گه اون کسانی که این آیات ما رو دروغ قلمداد می‌کنند، و اونها رو می‌پوشانند، همون پایین خواهند ماند و بیرون از شرایط بهشتی می‌مانند...