نکات تفسیری سوره شریفه بقره - آیات 31 و 32 و 33

نکات تفسیری سوره شریفه بقره - آیات 31 و 32 و 33، با آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما دوستان عزیز به درگاه پروردگار یگانه، امروز هم در خدمتتون هستم با یه سری نکات تفسیری از آیات قرآن حکیم، آیات 31 و 32 و 33 سوره شریفه بقره که مطمئن هستم نکات خیلی زیبایی رو شما دریافت می‌کنید که می‌تونم بگم پاسخ خیلی از سوالاتمون هست.

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» 
«وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ کُلَّها ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَي الْمَلائِکَةِ فَقالَ أَنْبِئُوني‏ بِأَسْماءِ هؤُلاءِ إِنْ کُنْتُمْ صادِقينَ»

خداوند به آدم تمام اسما رو آمورش میده، اسما نه اینکه منظور اسم افراد باشه، اسما یعنی ویژگی‌ها، صفات، خواص. اگه یادتون باشه تو فایل قبلی خداوند در زمان خلقت انسان وقتی این خبر رو به فرشتگان یا همون نیروهای طبیعت میده که من دارم موجود پیچیده‌‌ای رو که اراده هم داره خلق می‌کنم که آدم هست، فرشتگان اعتراض می‌کنند که این میاد و نظم هستی رو بهم می‌ریزه. در این آیه و دوتا آیه بعدی خداوند پاسخ به این اعتراض می‌ده به این صورت که، خداوند در آیه قبل گفت یه چیزی رو من می‌دونم که شما نمی‌دونید، الان می‌خواد اون نکته رو اشاره کنه. خداوند پس میاد صفات و خواص و ویژگی‌های تمام علوم هستی رو به انسان آموزش می‌ده و تمام این علوم و صفات و خواص رو به فرشتگان هم آموزش می‌ده و بعد به فرشتگان میگه حالا تمام این علومی رو که من برای شما توضیح دادم برای من شرح بدید اگر که راست می‌گید و اگر که می‌تونید پاسخ گو باشید. آیه بعدی می‌فرماید:

«قالُوا سُبْحانَکَ لا عِلْمَ لَنا إِلاَّ ما عَلَّمْتَنا إِنَّکَ أَنْتَ الْعَليمُ الْحَکيمُ»

فرشتگان می‌گن تو پاک و منزهی ای پروردگار عالم. ما چیزی جز اون آگاهی اندکی که تو به هرکدوم از ما دادی نداریم. یعنی ما تنها به اون علمی که به هرکدوم از ما دادی که خیلی مختصر هست، ما فقط نسبت به همون آگاهی داریم نه بیشتر از اون. آیه بعدی می فرماید:

«قالَ يا آدَمُ أَنْبِئْهُمْ بِأَسْمائِهِمْ فَلَمَّا أَنْبَأَهُمْ بِأَسْمائِهِمْ قالَ أَ لَمْ أَقُلْ لَکُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ أَعْلَمُ ما تُبْدُونَ وَ ما کُنْتُمْ تَکْتُمُونَ»

پس وقتی که فرشتگان نتونستند علوم جامعی رو که خداوند بهشون آموزش داده بود، توضیح بدن، خداوند بهشون می‌فرماید، من بهتون نگفتم که اون چیزی رو من می‌دونم که شما نمی‌دونید، خداوند تمام این ویژگی‌ها رو که به فرشتگان و آدم آموخته بود از آدم هم سوال می‌کنه، و آدم تمام اون ویژگی‌ها رو توضیح می‌ده، تمام اون صفات و خواص رو توضیح می‌ده برای فرشتگان، و اینجاست که خداوند می‌فرماید من به شما نگفتم یه چیزی رو من می‌دونم که شما علم بهش ندارید، آگاهی بهش ندارید، یادتون هست اون روزی که می‌گفتید چرا چنین موجودی رو خلق می‌کنی؟ این که همه‌ چیز رو بهم می‌زنه، نگفتم من غیب تمام آسمان‌ها و زمین رو می‌دونم، من می‌دونم آنچه که شما آشکار انجام می‌دید و آنچه را که پنهان می‌کنید. از این آیات ما به چه نتیجه ای می‌رسیم؟ غیر از اینه که از آزادیه که انسان به آگاهی می‌رسه؟ تا آزادی نباشه آگاهی حاصل نمی‌شه؟