آگاهی هائی از دل قرآن حکیم (آیه شماره 1سوره شریفه حمد)

آگاهی هائی از دل قرآن حکیم (آیه شماره 1سوره شریفه حمد)

آیا زمان آن نرسیده که برای فراگیری دانش خوب زندگی کردن خود مستقلاً و مستقیماً به سراغ کتاب هدایت گرمان برویم؟!

تا چه زمانی می خواهیم نسبت به کتاب آسمانی خود بی اعتنا و بدون توجه باشیم؟!

شاید هنوز باورمان نیست که می توانیم با استعانت از نکات و آموزه های قرآن حکیم سرنوشت شایسته ای را بیافرینیم؟!

هر انسانی که در زمین توانست شرایط خوب و  مطلوبی را برای خویش خلق نماید بدون تردید نسبت به جهان پیرامون معرفت پیدا کرده و همچنین به درک قانونمند بودن عالم نائل شده.

در قرآن حکیم خداوند یکتا انسان را با قاعده های هستی آشنا می کند و از او می خواهد که خود را با پیروی از آنها در فضایی تصفیه شده از هر گونه آلودگی که منشاء آلامش خواهد بود حفظ نماید...

در (آیه شماره یک سوره شریفه حمد) آمده که خداوند شما همان الهی ست که بخشندگی اش را به دو شکل برایتان قرار داده.

بخشندگی عام (رحمان) که استثنائی ندارد و تمام موجودات از آن بهره مندند مثل نعمت هدایت که شامل تمام موجودات شده.

مثل انواع رزق و روزیها در زمین و دریا و آسمان.

مثل جنگلها، اقیانوسها، خشکی ها که همگی جزو نعمات هستند.

مهر و عاطفه ای که خالق در وجودمان نسبت به یکدیگر قرار داده و فرآیند زندگی را برایمان شیرین تر می کند.

رحیم (بخشندگی ویژه) که تنها شامل مومنین و تسلیم شوندگان در برابر قوانین هستی می شود.

در این شکل از بخشندگی خداوند مومنین را مورد هدایتهای ویژه قرار می دهد و همواره نیروهای جهان به نفع وی امورش را پیش می برند و از او در برابر هر گونه وضعیت نامناسب و نازیبائی محافظت می شود و البته این به خاطر آن است که خود مومن مدام جهان درونش را از هر گونه ناپاکی محفوظ می دارد.