قدرت شگفت انگیز شکرگزاری – قسمت پنجم - گنجینه شکرگزاری

قدرت شگفت انگیز شکرگزاری – قسمت پنجم - گنجینه شکرگزاری

آیه شماره 7 – سوره ابراهیم

وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِن شَکَرْتُمْ لَأَزِیْدَنَّکُمْ وَ لَئِن کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِى لَشَدِیدٌ

و (نیز به یادآور) هنگامى که پروردگارتان اعلام فرمود: همانا اگر شکر کنید، قطعاً شما را مى‏ افزایم، و اگر کفران کنید البته عذاب من سخت است.

درباره شکرگزاری نسبت به زندگی حرف و سخن کم نشنیده‌ایم. شاعران و نکته پردازان هم به این موضوع بسیار پرداخته‌اند. چه بسا در طول زندگی‌هایمان بارها و بارها از افراد اطرافمان هم مورد پند و  نصیحت بدین مضمون که "ناشکر نباش" قرار گرفته‌ایم. اما پس چرا بیشتر ما انسان‌ها نتوانسته‌ایم از مواهب شکرگزاری‌هایمان بهره‌ای ببریم؟ ما که در طول شبانه روز به دفعات لفظ "الهی شکر" را به کار می‌بریم.  پس چرا اینکه مولوی می‌گوید "شکر نعمت نعمتت افزون کند"، در زندگی‌هایمان مصداقی ندارد؟ به نظر می‌آید بایستی از نو و به شکلی جدی بر روی تفسیرمان از شکرگزاری تاملی داشته باشیم. شاید ما  انسان‌هایی که بهره از الهی شکرهایمان نبرده‌ایم، درست متوجه معنای واقعی شکرگزاری و آن شکلی که در قرآن حکیم آمده، که چنانچه شکرگزار نعمت‌هایتان باشید بر شما آنها را زیاد می‌کنم، نشده‌ایم. شاید باید شکل و شیوه‌ی شکرگزاری‌هایمان را تغییری اساسی و اصولی دهیم. درست و عمیق که به تفسیر شکرگزاری دقت کنیم متوجه می‌شویم شکرگزاری بدین معناست:

«شکرگزاری استفاده‌ی درست و بهینه نعمت‌ها در مسیر درست آن نعمت است»

و چنانچه من و شما به این شیوه شکرگزار باشیم نعمت‌های زندگی‌هایمان هر لحظه افزون می‌شود. حالا یک سوال، چطور می‌توان از نعمت‌هایمان در جهت خودشان استفاده کنیم؟ تنها به این صورت که قدر و منزلت آن نعمت را بشناسیم و ارزان خرجش نکنیم. برای نمونه نعمت بی‌نهایت ارزشمند عمرمان  را تنها در مسیر به دست آوردن چیزی ارزشمندتر از آن هزینه‌ کنیم.