در روابط بین افرادو یا همسران معمولا اشخاص با توجه به قضاوتها و داوری های یک جانبه خود به آدمهای اطرافشان بدون کوچکترین رحم و شفقتی برچسب میزنند...
به نام پروردگار یکتا
به آدمها برچسب نزنیم...
در روابط بین افراد و یا همسران معمولا اشخاص با توجه به قضاوتها و داوریهای یک جانبه خود به آدمهای اطرافشان بدون کوچکترین رحم و شفقتی برچسب میزنند...
یعنی کافیست که شخصی تنها برای یک بار در برابر شخصی دیگر رفتاری نامناسب از خود بروز دهد دیگر کارش تمام است زیرا آن فرد به خود این اجازه را میدهد که به شخص خطاکار برچسبی برای تمام عمر او بزند و بعد از آن همان برچسب معرف او در نظر فرد میباشد...
مثالی در این مورد هست که یک پیراهن پاره کن به بدی بقیش به هر چی میتونی...
زوجی را در تصور خود آورید که درآغاز ازدواج و در اوج احساس لذت و سرزندگی نسبت به روابطشان با یکدیگر ناگاه یکی از طرفین رفتاری را از خود در شرایطی خاص بروز میدهد که بنا بر شکل تربیتی وی آن عمل به هیچ عنوان نادرست نیست بلکه از نظر او بسیار هم طبیعی و عادی ست برای نمونه:
آقا در خانوادهای رشد کرده که در بین آنها معاشرت بدون کوچکترین سوءنیتی با جنس مخالف بدون مانع بوده و این در حالیست که دختر خانم مخالف صددرصد چنین رفتاری هست و وقتی مشاهده میکند که همسرش با خانمهای فامیل صحبت میکند به شدت برآشفته میشود و با خود تصور میکند که همسر من آدم چشم و دل پاکی نیست و تنها بر اساس پیش فرضها و قضاوت یک طرفه به همسر خود بر چسب چشم چرانی را میزند و دائم با خودش تکرار میکند باید حواسم به شوهرم باشد چون ممکن است به من خیانت کند...
به همین راحتی به یک آدم برچسب میزنیم و یک عمر آن شخص را با فرض همان رفتار نامناسب "البته از نظر ما" قضاوت میکنیم و زمانی هم که برچسب میزنیم اصرار داریم که به خود و آن شخص بقبولانیم که تو این صفت را داری ولاغیر...
برخی از آقایون هم به همین راحتی و براساس قضاوتها و حکم یک جانبه به همسرخود انگ میچسبانند برای مثال یک روز خانم با دوستانش به خرید میرود و روزی دیگر به یک دورهمی دوستانه دعوت میشود و چون این دو اتفاق همزمان و بصورت تصادفی پشت سرهم تکرار شد آقا با خود اینگونه برداشت میکند که خانم من اهل خونه و زندگی نیست و دائما بدنبال خوشگذرانی و حشرونشر با دوستانش هست و به همسر خود برچسب بی مسئولیتی را میزند...
واقعیت این است که بعد مدت زمان بسیار بسیار کوتاهی که از شکل گیری یک رابطه میگذرد افراد شروع به قضاوت کردن اعمال یکدیگر میکنند و بدون آنکه از طرف مقابل بخواهند در مورد رفتار خود توضیح دهد خود آن عمل و رفتار را تحلیل کرده حکم میدهند و در نهایت برچسبی را برای تمام عمر به همسر دوست و یا هر کسی که با او در تعامل قرار دارند میزنند به همین خاطر است که آن لحظات لذت بخش در روابط هرروز کم رنگ و کم رنگ تر میشود تا جائی که طرفین نه تنها از رابطهشان راضی نیستند بلکه همواره به دنبال فرار از یکدیگر میباشند...
بیاییم از حالا به بعد در روابط خود به شکل راحت تر و شفاف تری ظاهر شویم و چنانچه رفتاری را از طرف مقابل میبینیم که مورد پسند و دلخواهمان نیست به او این فرصت را بدهیم که خودش در رابطه با آن عملش توضیح دهد و به این شکل از زیبایی رابطه امان مراقبت کنیم.